கொத்து (01) மலர் (044)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
புதுக்கோட்டையில் ஒரு திங்கள்மட்டும் பணியாற்றிவிட்டு
இடமாற்றலில் கோவை செல்லும் முதல்வர்
மா.சு.இராமமூர்த்திக்கு
அளித்த தேனீர் விருந்தின்போது
நான் ஆற்றிய உரை !
(ஆண்டு 1970)
----------------------------------------------------------------------------------------------
அன்புடன் அருள்தவழும் அவைத்தலைவர் அவர்கட்கும் !
அமைதியுடன் எனதுரையைச் செவிமடுக்கும் நண்பர்க்கும் !
இன்றுடன் இம்மன்றத் தலைமைபெறும் தகையோர்க்கும் !
இனிமையுடன் சுவையுண்டி ஈங்குதந்தப் பேரவைக்கும் !
தலைவணங்கிக் கரம்குவித்துத் தருகின்றேன் வணக்கம் !
தகைமையுடன் ஏற்றிடுக ! தமிழ்த்தாயே வாழ்த்து !
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
காரிருள் கரைந்து வெள்ளிக்
கதிரொளி வானில் தோன்ற,
கூரிய அலகைக் கூப்பி,
கூவிடும் கரிச்சான் குஞ்சு !
ஆரிரோ பாடும் பெண்டிர்,
ஆடவர் உறக்கம் நீங்க,
பாருள உயிர்கள் வாழ்க்கைப்
பயணத்தைத் தொடரும் நேரம்,
பரிதியோன் வந்தால் என்ன ?
பசுங்கதிர் சுட்டால் என்ன ?
காரியம் வேறே இல்லை ,
கண்துயில் நீங்கோம் என்று ,
சீரிய கடமை கண்டும் ,
சிந்தனை பிறழ்வோர் தம்மை
கூரிய கதிராம் அம்பை
குணதிசைக் கதிரோன் வீசி
புரிதுயில் மாந்தர் தம்மை ,
புறங்கொளச் செய்தல் போல,
எழுகதிர் தாங்கள் வந்து ,
எழுப்பினை துயில்வோர் தம்மை !
விழுகதிர் வேகம் கண்டு ,
விழிமலர் நொந்தார் எல்லாம் ,
கழுமுனை ஏற்றி நீதி ,
காத்தவர் நீவிர் அன்றோ ?
உழுபடைக் கலனைக் கொண்டு
உறக்கமே கலையார் நெஞ்சை ,
கொழுமுனைச் சொற்கள் தம்மால் ,
குதறிய செயலால் இன்று ,
எழில்மணிக் கலசம் போன்ற ,
எம்மனோர் உள்ளம் தன்னில் ,
அழியொணாக் காவிய மாக
ஆழமாய்ப் பதிந்ததும் என்னை ?
பழிமொழி கூறும் மாந்தர்
பகைமையைப் பெறினும் தனது
வழிதனில் பிறழாத் தங்கள்
வலிமையை வாழ்த்தும் எம்மோர் ,
குழிவிழும் கன்னம் தன்னில் ,
குறுநகை குலவச் செய்து
பழகிய தாங்கள் இன்று
பறந்திடும் நிலைதான் என்னை ?
மொழிபல கூறி எம்மை
முதனிலைப் படுத்தும் தாங்கள் ,
தழுவிய நிலைதான் என்னை ?
தாங்கொணாத் துன்பம் ! துன்பம் !
விழிக்கடை நீரைச் சுண்டி
விடைதரும் எம்மைத் தங்கள் ,
சுழிமனச் சூழல் தன்னில்
சூழ்ந்திட உரிமை தாரீர் !
அழிமணல் அடிகள் அல்ல ,
அன்புசால் தங்கள் நினைவு !
வழுவழுப் பளிங்குக் கல்லில்
வடித்தநற் சிற்பம் அன்றோ ?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
வானுயர்ந்த கோடுதனில் குடியிருக்கும் கூடு
– அது
வழங்குகின்ற தேன்சுவையை
அறிந்தொழுகல் பீடு !
கானடர்ந்த பூமிதனில் ஓடிவரும் ஆறு
- அதில்
கலந்துவரும் மருந்துணவு மாந்துபவர் பேறு !
மானிடரின் வாழ்வுதனில் கூடிவரும் இன்பம்
- சிறு
மலரனையக் கூம்பிவிடும் மறுபொழுதோ துன்பம் !
கனியுறங்கு மணிவிதையாய் மெய்ப்பொருள்கள்
கோடி
- உலகில்
கற்றுணர்ந்து வழிநடத்தும் நற்பணிகள் நாடி !
நனிசிறந்த எண்ணமதை நெஞ்சமதில் ஏந்தி
- இங்கு
நடந்துவந்த எந்தலைவா ! பிரிந்தனையே
நீந்தி
!
பனிமலரும் கதிரவனும் உறவுகொளல் போல
- தாங்கள்
பழகிவிட்டுப் பிரிவதனால் வருந்துகிறோம் சால !
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
அன்னத்தின் தூவி போல,
அனிச்சப்பூ இதழைப் போல,
வண்ணங்கள் காட்டும் நீல
வான்பனி நீரைப் போல,
நெருஞ்சியின் மலரைப் போல,
நீள்கடல் நுரையப் போல,
அருந்தமிழ் நெஞ்சம் கொண்ட
ஐயன்மீர் வணக்கம் ! நன்றி !
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
[veda70.vv@gmail.com]
ஆட்சியர்,
தமிழ்ப் பணி மன்றம் முகநூல்.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
