கொத்து (01) மலர் (38)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
பனிபடர்ந்த மலையின் மீது
படுத்திருந்தேன் சிலையைப் போலே”
என்னும் கண்ணதாசனின் கவிதையைத் தழுவி
எழுதிய ஒரு பாடல் !
(ஆண்டு.1970)
-----------------------------------------------------------------------
பால்பொழியும் நிலவொளியில் படுத்திருந்தேன் ஓர்நாள் – தூய
பளிங்கினிலே வடித்தமலர்ப் பதுமையொருத்தி வந்தாள் !
வேல்விழிகள் இரண்டுமெனை வீழ்த்தமையல் கொண்டேன் - அவள்
வெட்கமுடன் அருகமர்ந்து முத்தமொன்று தந்தாள் !
கன்னமெனும் மாதுளைகள் சிவந்திருக்கக் கண்டேன் ! – அவள்
காந்தள்விரல் கொண்டுஅதை மெல்லமூடி நின்றாள் !
மின்னுகின்ற பல்வரிசை முத்துக்களோ என்றேன் ! – அவள்
மெல்லநகை செய்துவேறு என்னவேண்டும் என்றாள் !
தேனொழுகும் கொவ்வையிதழ் ஏனடியோ என்றேன் ! – அவள்
தித்திக்கின்ற அமுதமதை வழங்குதற்கு என்றாள் !
கூன்பிறையாம் புருவங்களைக் கொடுத்துவிடு என்றேன் ! – அவள்
கொஞ்சலாக மன்னவனே மலர்க்கணையது என்றாள் !
கார்குழலில் மழைமுகிலைக் கவர்ந்ததுஏன் என்றேன் ! – அவள்
கண்துயிலும் தலைமகனின் பஞ்சணையாம் என்றாள் !
நீர்மலரும் தாமரைப்பூ மேனியடி என்றேன் ! – அவள்
நீரணைத்து மகிழ்வதற்கு வழங்கிடுவேன் என்றாள் !
மின்னலிடை நெளிகிறதே ஏனடியோ என்றேன் ! – அவள்
மாலையாக நின்கரத்தில் விழுவதற்கு என்றாள் !
அஞ்சுகமே ! ஆயிழைநின் பெயரெதுவோ என்றேன் ! – அவள்
அமைதியுடன் ..................என்று ஒருமுறைதான் சொன்னாள் !
கஞ்சமலர் உடல்தழுவி இடைத்துகிலைத் தொட்டேன் -ஆனால்
கருங்குருவி ஒலியெழுப்பக் கனவுகலைந்து நின்றேன் !
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
[veda70.vv@gmail.com]
ஆட்சியர்,
தமிழ்ப்
பணி மன்றம் முகநூல்.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
