உயிரீற்றுச்
சிறப்புப் புணர்ச்சி
“குற்றுகர” ஈற்றுச் சிறப்பு
விதி
நூற்பா.189. ”ஒன்று”, ”இரண்டு” திரிபடைதல் (பக்.155)
ஒன்றன் புள்ளி “ர”கரமாக
இரண்டன் ஒற்று உயிர் ஏக”உ”வ்வரும். (நூற்பா.189)
[ ஈற்று உயிர்மெய் கெட
நின்ற ஒன்று என்னும் எண்ணினது
“ன”கர
மெய்”ர”கர மெய்யாகத் திரியும்; இரண்டு என்னும் எண்ணினது “ண”கர
மெய்யும் “ர”கத்தின் மேல் நின்ற “அ”கர உயிரும் கெட, அவ்விரண்டு “ர”கர
மெய் மேலும் “உ’கரம் வரும்]
ஒன்று + பத்து = ஒருபது; இரு + பத்து = இருபது
(நூற்பா.189)
ஒன்று + நாழி = ஒரு நாழி; இரண்டு + நாழி = இரு நாழி
ஒன்று + வகை = ஒரு வகை; இரண்டு + வகை = இருவகை
[வருமொழி முதலில் மெய்வர “ர”கர
மெய் “உ“கரம் பெற்றது.] (நூற்பா.189)
ஒன்று + ஒன்று = ஓரொன்று; இரண்டு + ஒன்று = ஈரொன்று
ஒன்று = எடை = ஓரெடை ; இரண்டு + எடை = ஈரெடை
[வருமொழி முதலில் உயிர்
வர “ர’கர மெய்
“உ”கரம்
பெறாதாயிற்று] (நூற்பா.189)
நூற்பா. 190. ”மூன்று” திரிபடைதல் (பக்.156)
மூன்றன் உறுப்பு அழிவும் வந்ததும் ஆகும் (நூற்பா.190)
[(இறுதி உயிர்மெய் கெட
நின்ற மூன்று என்னும் எண்ணினது
“ன”கர
மெய் கெடும்; அல்லது வரும் மெய்யாகத் திரிதலும் உண்டு ; “ன”கர
மெய் கெடுவது உயிர் வருமிடத்து
]
மூன்று + ஒன்று = மூவொன்று;
மூன்று = உழக்கு = மூவுழக்கு (நூற்பா.190)
[வருமொழி முதலில் உயிர்
வருமிடத்து முதல் குறுகாது ஈற்றெழுத்தும் ‘ன”கர
மெய்யும் கெட்டது]
மூன்று + பத்து = முப்பது;
மூன்று + நாழி = முந்நாழி.
[வருமொழி முதலில் மெய்
வருமிடத்து ஈறு கெட்டு
“ன”கர
மெய் ”வருமொழி”
முதல் மெய்யாய்த் திரிந்தது]
நூற்பா.191. ”நான்கு” திரிபடைதல் (பக்.157)
நான்கன் மெய்யே “ல”,”ற” ஆகும்மே (நூற்பா.191)
[ (இறுதி உயிர்மெய் கெட
நின்ற நான்கு என்னும் எண்ணினது
“ன”கர
மெய் “ல”கர மெய்யாகவும் “ற”கர
மெய்யாகவும் திரியும்]
நான்கு + அடி = நாலடி; நான்கு + வட்டி = நால்வட்டி (நூற்பா.191)
[உயிரும் இடையினமும்
வரா “ன”கர
மெய் “ல”கரமாகத் திரிந்தது]
நான்கு + பத்து = நாற்பது
[ வருமொழி முதலில் வல்லினம்
வர “ன”கரம்
“ற”கரமாகத்
திரிந்தது.
நான்கு + மணி = நான்மணி. (நூற்பா.191)
[வருமொழி முதலில் மெல்லினம்
வர ‘ன’கர ஈறு போல் இயல்பாய் முடிந்தது]
நூற்பா.192. ”ஐந்து” திரிபடைதல் (பக்.157)
ஐந்தன் ஒற்று அடைவதும் இனமும் கேடும் (நூற்பா.192)
[(இறுதி உயிர்மெய் கெட
நின்ற) ஐந்து என்னும் எண்ணினது “ந”கர
மெய் வருமொழி முதலாக உள்ள மெய்யாகத் திரியும்; அல்லது
அதற்கு இனமாகத் திரியும்;
அல்லது கெடும்]
ஐந்து + மூன்று = ஐம்மூன்று (நூற்பா.192)
[வருமொழி முதலில் மெல்லினம்
வர ”ந”கரம்
“வருமொழி முதல்” மெய்யாகத்
திரிந்தது.
ஐந்து = பொறி = ஐம்பொறி(நூற்பா.192)
[வருமொழி முதலில் வல்லினம்
வர, ‘ந”கரம் வருமொழி முதல் மெய்க்கு இனமாகத் திரிந்தது]
ஐந்து + ஒன்று = ஐயொன்று (நூற்பா.192)
ஐந்து + வட்டி = ஐவட்டி
[வருமொழி முதலில் உயிரும்
இடையினமும் வர “ந”கரம்கெட்டது]
ஐந்து + நூறு = ஐந்நூறு(நூற்பா.192)
[வருமொழி முதலில் “ந”கரம்
வந்தவிடத்து “ந”கர மெய் தன்னியல்பில் நின்றது]
நூற்பா.193. ”எட்டு” திரிபடைதல் (பக்.158)
எட்டன் உடம்பு “ண”வ்வாகும் என்ப. (நூற்பா.192)
[(இறுதி உயிர்மெய் கெட
நின்ற) வருமொழி முதலில் நாற்கணமும் வர நிலைமொழியில் நிற்கும் எட்டு
என்னும் எண்ணினது “ட”கர மெய்
”ண”கர
மெய்யாகத் திரியும்.}
எட்டு + பத்து = எண்பது
எட்டு + நாழி = எண்ணாழி
எட்டு + வகை = எண்வகை
எட்டு + ஆயிரம் = எண்ணாயிரம்
[நிலைமொழி ஈற்று உயிர்மெய்
கெட்டு “ட”கர மெய்
“ண”கர
மெய் ஆயிற்று]
நூற்பா.194. ”ஒன்பது” திரிபடைதல் (பக்.158)
ஒன்பானொடு பத்து நூறும் ஒன்றின்
முன்னதின் ஏனைய முரணி ஒவ்வொடு
தகரம் நிறீஇப் பஃது அகற்றி “ன”வ்வை
நிரலே ”ண”, “ள” வாத் திரிப்பது நெறியே (நூற்பா.194)
நூற்பா.196. ” பஃது” திரிபடைதல்(பக்.160)
ஒரு பஃது ஆதிமுன் ஒன்று முதல் ஒன்பான்
எண்ணும் அவை ஊர் பிறவும் எய்தின்
ஆய்தம் அழிய “த” ஆண்டு ஆகும் (நூற்பா.196)
நூற்பா.197. ” பத்து” திரிபடைதல்(பக்.161)
ஒன்று முதல் ஈரைந்து ஆயிரங்கோடி
எண், நிறை, அளவும் பிற வரின் பத்தின்
ஈற்று உயிர்மெய் கெடுத்து “இன்”னும் “இற்று”ம்
ஏற்பது ஏற்கும் ஒன்பதும் இனைத்தே
பத்து + ஒன்று = பதினொன்று, பதிற்றொன்று (நூற்பா.197)
பத்து + ஆயிரம் = பதினாயிரம், பதிற்றாயிரம்
பத்து + கோடி – பதின்கோடி, பதிற்றுக்கோடி
பத்து + கலம் = பதின்கலம், பதிற்றுக் கலம்
பத்து + மடங்கு = பதின்மடங்கு, பதிற்று மடங்கு
பதினொன்று = உம்மைத் தொகை
பதிற்றொன்று = பண்புத்தொகை.
நூற்பா.198. ” பத்து” திரிபடைதல்(பக்.161)
இரண்டு முன்வரின் பத்தின் ஈற்று உயிர்மெய்
கரந்திட ஒற்று “ன’வ்வாகும் என்ப (நூற்பா.198)
[இரண்டு என்பது முன்
வருமாயின் பத்து என்னும் நிலை மொழியினது ஈற்றில் உள்ள “து” என்னும்
உயிர்மெய் கெட “த”கர மெய்
“ன”கர
மெய்யாகத் திரியும் என்பர்]
பத்து + இரண்டு = பன்னிரண்டு (நூற்பா.198)
[இவ்விதியை உம்மைத்
தொகைக்கு மட்டும் கொள்க]
பத்து + ஒன்று = பன்னொன்று
பத்து + மூன்று = பன்மூன்று
பத்து + நான்கு = பன்னான்கு
[எனவும் நூற்பா 198 –ன்படி
வரும்]
நூற்பா.199. ” எண் இரட்டிப்பில் “திரிபடைதல்(பக்.162)
ஒன்பது ஒழித்த எண், ஒன்பதும் இரட்டின்
முன்னதின் முன் “அல” ஓட உயிர்வரின்
”வ”வ்வும் மெய்வரின் வந்ததும் மிகல் நெறி. (நூற்பா.199)
[ஒன்பது என்னும் எண்னைத்
தவிர்த்து , ஒன்று முதல் பத்து ஈறாகிய எஞ்சிய ஒன்பது எண்ணினையும் இரட்டித்துச் சொல்லின், நிலைமொழியினது
முதல் எழுத்து அல்லாத எஞ்சிய எழுத்துகள் எல்லாம் கெட, (வருமொழி
முதலில் ) உயிர்முதலான எண் வரின் “வ”கர
மெய்யும் மெய் முதலான எண் வரின்
, வந்த மெய்யும் மிகுதல் முறையாம்]
ஒன்று + ஒன்று = ஒ + ஒன்று = ஒவ்வொன்று (நூற்பா.199)
இரண்டு + இரண்டு = இ + இரண்டு = இவ்விரண்டு
மூன்று + மூன்று = மும்மூன்று
நான்கு + நான்கு = நந்நான்கு
ஐந்து + ஐந்து = அவ்வைந்து
ஆறு + ஆறு = அவ்வாறு
ஏழு + ஏழு = எவ்வேழு
எட்டு + எட்டு = எவ்வெட்டு
பத்து + பத்து = பப்பத்து
[நெறி என்றமையால் “மும்மூன்று”, ”நந்நான்கு” எனக்
குறுகும்.]
வேறு + வேறு = வெவ்வேறு(நூற்பா.199)
பாதி + பாதி = பப்பாதி
கழஞ்சு + கழஞ்சு = கழக்கழஞ்சு
என இரட்டித்தலும்,
குற்ரியலுகரப் புணர்ச்சியுள்
அடங்காதனவும் நூற்பா 199 –ன்படி அமைவதாகக் கொள்க. நூற்பாவில் வரும் “நெறி” என்னும்
சொல்லுக்கு இதுவே பொருள்.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை,
[veda70.vv@gmail.com]
ஆட்சியர்
தமிழ்ப் பணி மன்றம் முகநூல்
