அறியாப் பிழைகள் !
நமது அன்றாட வாழ்வில் நாம்
பேசுகையிலும் எழுதுகையிலும் நம்மை அறியாமலேயே சில பிழைகள் நேர்ந்துவிடுகின்றன ! யாராவது விளக்கினால் தவிர அவை பிழையான சொற்கள் என்பது நமக்குத் தெரியாமலேயே
போய்விடுகிறது !
சாலையில் இடது புறமாகச்
செல்ல வேண்டும் என்று சொல்கிறோம். இந்தச் சொற்றொடரில் என்ன பிழை
இருக்கிறது ? யாராவது சொல்ல முடியுமா ? சொல்லமுடியாது; ஆனாலும் அதில் பிழை இருக்கிறது
! என்ன பிழை ?
இடம் + புறம் = இடப்புறம்; இடம்
+ கை = இடக்கை; இடம் + கண்
= இடக்கண். “இடம்” என்றால்
ஆங்கிலத்தில் LEFT ! ”இடம்” என்பது தான்
சரியான சொல்லே தவிர ”இடது” என்பது பிழையான
வடிவம். அதுபோன்றே “வலம்” என்பது தான் சரியான சொல்; “வலது” என்பது பிழையான வடிவம் !
ஆனாலும், “இடது” ”வலது” என்னும் சொற்கள் நம்மோடு
ஒன்றிவிட்டன ! “இடது
புறம்”, “இடது கை”, “இடது கண்”
“”வலது சாரி”, ”வலது புறம்”, “வலது கம்யூனிசிட்” என்பன போன்ற சொற்கள் நம்மை விட்டுவிடுமா என்ன ?
“எனக்கு ரொம்ப நாளாக
ஒரு ஆசை” என்று சொல்லக் கேட்கிறோம். தமிழில்
எந்தச் சொல்லும் “ர”கரத்தில் தொடங்காது
! அப்படி இருக்கையில் “ரொம்ப” எப்படி நம் நாவில் இடம் பிடித்து விட்டது ? “நிரம்ப” என்னும்
சொல் தான் ”ரொம்ப” என்று பிழையாக உச்சரிக்கப்படுகிறது
! “ரொம்ப” என்னும் பிழையான வடிவத்திற்கு விடை கொடுத்து
அனுப்புதல் தானே சரி !
“அவைகள் எப்படிக்
கெட்டுப் போயின ?” என்று ஒருவர் என்னிடம் கேட்டார். அவர் பேச்சில் உள்ள பிழையை அவர் அறியவில்லை ! இதைப் படிக்கும்
பலருக்கும் பிழை தெரியாமல் இருக்கலாம் ! ஒற்றைப் பொருளைக் குறிக்கும்
போது “அது” என்கிறோம். பல பொருள்களைக் குறிக்கும் போது “அவை” என்கிறோம். ”அவை” என்பதே பன்மை;
அப்புறம் “அவைகள்” என்பது
? பன்மைக்குப் பன்மையா ?
”அதுகள்”
என்பதும் தவறு; “அவைகள்” என்பதும் தவறு ! ”அது”, “அவை”
என்னும் சொற்களுடன் 2-ஆம் வேற்றுமை உருபான
”ஐ” சேரும்போது
“அதை”, “அவற்றை” என்று
தான் வடிவம் பெறும் ! அது + ஐ =
அதை; அவை + ஐ = அவற்றை ! “அவைகள்”, “அவைகளை”,
“அவைகளுக்கு”, ”அவைகளில்”, என்பன போன்ற பிழையான வடிவங்களை இனிப் புறந்தள்ளுவோம் !
நாம் பேசுகின்ற சொற்கள்
பலவகைப்படும். இலக்கணத்தில் அவற்றைப் பெயர்ச் சொல்,
வினைச் சொல், இடைச் சொல், உரிச் சொல், பெயரெச்சம், வினையெச்சம்,
வினையாலணையும் பெயர் என்றெல்லாம்
வகைப்படுத்திச் சொல்வார்கள் ! அவற்றுள் ”தொழிற் பெயர்” என்பதும் ஒன்று ! தொழில், வினை இரண்டுக்கும் பொருள் ஒன்றே தான்
! ”படித்தான்” என்னும் சொல்லைப் பகுத்தால்,
படி + த் + த் + ஆன் என்று அமையும். இவற்றுள் “படி”
என்பது ”பகுதி” எனச் சொல்லப்படும் !
“படி” என்னும் ”பகுதி”யிலிருந்து தோன்றுவது
“படிப்பு” என்னும் ”தொழிற்
பெயர்” ! “காண்” என்னும் “பகுதி”யிலிருந்து தோன்றுவது “காட்சி”
என்னும் ”தொழிற் பெயர்” ! “வற்று” என்னும் ”பகுதி”யிலிருந்து தோன்றுவது “வற்றல்” என்னும் ”தொழிற் பெயர்” !
“சுண்டு”
என்னும் “பகுதி”யிலிருந்து
தோன்றுவது “சுண்டல்” என்னும் ”தொழிற் பெயர் !” “மற” என்னும் பகுதியிலிருந்து
தோன்றுவது “மறதி” என்னும் ”தொழிற் பெயர்” ! ”படிப்பு”, “காட்சி”,
“வற்றல்”, “சுண்டல்”, ”மறதி”
என்னும் ”தொழிற் பெயர்”களைப்
போல ”முயல்” என்னும் பகுதியிலிருந்து தோன்றுவது
“முயற்சி” என்னும் ”தொழிற்
பெயர்” !
”படித்தான்”,
“படிக்கிறான்”, “படிப்பான்”, “படித்து”, “படித்த”, ”படிப்பு”,
போன்ற எந்தச் சொல்லானாலும் “படி” என்னும்
”பகுதி”யில் இருந்துதான் உருவாகிறது !
“படி” என்னும் பகுதி தான் இந்தச் சொற்களின் வேர் ! இந்த வேரிலிருந்து தான்
புதிய சொற்கள் உருவாகும். வேர் இன்றி எந்தச் சொல்லும் உருவாகாது
! “படிப்பு” என்பது ”வேர்”
அன்று ! வேரிலிருந்து உருவான ஒரு ”கிளைச்சொல்” !
”வேர்ச் சொல்”
அல்லாத ”படிப்பு” என்னும்
கிளைச்சொல்லிலிருந்து புதிய சொற்கள் உருவாகாது ! யாராவது உருவாக்கினாலும் அதற்குப்
பொருள் இருக்காது !
(“படிப்பு”
என்னும் ”தொழிற் பெயர்”ச்
சொல்லிலிருந்து படிப்புத்தான், படிப்புக்கிறான், படிப்புப்பான், படிப்புத்து, படிப்புத்த என்று சொல் உருவாக்கினால் அவற்றுக்குப்
பொருள் ஏது ? பொருளற்ற குருட்டுச் சொற்களன்றோ இவை ? இவ்விளக்கமே பிற தொழிற் பெயர்ச் சொற்களுக்கும் பொருந்தும் )
“படிப்பு”
என்பதைப் போன்ற பிற தொழிற் பெயர்ச் சொற்களான ”வற்றல்”,
“சுண்டல்”, ”காட்சி”, “படைப்பு”,
“நீச்சல்”, “இருமல்”, “துவையல்”,
“உறக்கம்”, “பொரியல்”, “ஓட்டம்”,
“ஆடல்”, “வாட்டம்”, ”கொலை,”
”பார்வை”,” “மறதி”, “உணர்ச்சி”,
போன்ற எந்தவொரு சொல்லில் இருந்தும் புதிய சொல்லை உருவாக்க முடியாது
! யாராவது உருவாக்கினாலும் அதற்குப் பொருள் இருக்காது !
அதுபோன்றே, “முயல்” என்னும் வேரிலிருந்து ”முயன்றான்”,
“முயல்கிறான்”, “முயல்வான்”, “முயன்று”, “முயன்ற”, ”முயற்சி”,
எனப் பல சொற்கள் தோன்றும்.
ஆனால், “முயற்சி” என்னும்
”வேர்” அல்லாத ஒரு கிளையிலிருந்து எந்தச் சொற்களையும் உருவாக்க முடியாது ! உருவாக்கினாலும் அவை பிழையானவையே
! “முயற்சித்தான்”, ”முயற்சிக்கிறான்”,
”முயற்சிப்பான்”, ”முயற்சித்து”, “முயற்சித்த” போன்ற எந்தச் சொல்லும் பிழையானவையே
! ஆனால் இவை பார்வைக்குப் பிழையில்லாச் சொற்களாகத் தோன்றுவதே மதி மயக்கத்திற்கு இடம் தந்துவிட்டது !
”முயற்சி”
என்னும் ”தொழிற் பெயரி”லிருந்து
“முயற்சித்தான்”, ”முயற்சிக்கிறான்”, ”முயற்சிப்பான்”, ”முயற்சிக்கிறேன்”, “முயற்சிப்போம்” என்பன போன்ற பிழையான சொற்களை உருவாக்கிப்
பயன்படுத்துவது தவறாகாது என்றால்,
”சுண்டல்” என்னும் ”தொழிற்
பெயரி”லிருந்து “சுண்டலித்தான்”,
”சுண்டலிக்கிறான்”, ”சுண்டலிப்பான்”, “சுண்டலிக்கிறேன்”, “சுண்டலிப்போம்”, போன்ற பொருளற்ற சொற்களும் உருவாகும் ! ”மறதி’ என்னும்
”தொழிற் பெயர்”ச் சொல்லிலிருந்து
“மறதித்தான்”, ”மறதிக்கிறான்”, “மறதிப்பான்”, “மறதித்து”, “மறதித்த”,
போன்ற பொருளற்ற சொற்களும் உருவாகும் !
இப்படித்தான், “மரணித்தாள்” என்று எழுதுகிறார்கள். இச்சொல்லைப் பகுதி, விகுதி, இடைநிலை என்று யாராவது
பகுத்துக் காண்பிக்க முடியுமா ? முடியாது ! ஏனென்றால் ”மரணம்”
என்பதே தமிழ்ச் சொல் அன்று ! “இறப்பு” என்பதே இதன் சரியான வடிவம். இறந்தாள் என்பதை இற
+ (ந்)த் + த் + ஆள் என்று பகுக்கலாம்; ஏனெனில் இதுதமிழ் சொல்
! வாதத்திற்காக, மரணித்தாள் என்பதை மரணி + த் + த் + ஆள் என்று பகுத்துக் காட்டலாம்; ஆனால் ”மரணி” என்று எந்தச் சொல்லும்
தமிழில் இல்லை ! ”மர்” என்னும் வடசொல்லின்
திரிபு வடிவே ”மரணம்” !
ஒரு மாணவன் சுவற்றில் பல்லி
ஓடுகிறது என்று எழுதியிருந்தான். இதில் என்ன தவறு ?
சரியாகத் தானே தோன்றுகிறது ! இல்லை ! தவறு
தான் ! எப்படி ?
சுவர் + இல் = சுவரில்
என்பது தானே சரியாகும்
! எப்படியா ? சுவரில் என்பதை வேறு வகையாகப் பகுத்துப் பார்ப்போம் ! சுவ + ர் + இல் ! முதலாவதாக “ர் + இல்” என்பதைச் சேர்த்தால் என்னவாகும் ? “ர் + இல் = ரில்” சரிதானே ! அடுத்து, “ரில்” என்பதுடன்
“சுவ” என்பதைச் சேருங்கள். சுவ + ரில் = சுவரில் !
இதிலிருந்து என்ன தெரிகிறது ? “சுவரில்”
என்பதே சரி ! “சுவற்றில்” என்பது பிழை !
(தேவர்
+ இல் = தேவரில்; மூவர்
+ இல் =மூவரில்; தாயர்
+ இல் = தாயரில்: மலர்
+ இல் =மலரில்; துயர்
+ இல் = துயரில்; சிலர்
+ இல் = சிலரில்; சுவர்
+ இல் = சுவரில்)
இனிமேல், வாடகைக்கு வீடு விடும்போது “சுவரில் ஆணி அடிக்கக் கூடாது”
என்று சொல்லுங்கள் ! “சுவற்றில் ஆணி அடிக்கக் கூடாது”
என்று பிழையாகச் சொல்ல மாட்டீர்களே ?
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம்+இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
ஆட்சியர்,
தமிழ்ப் பணி மன்றம்.
[தி.ஆ:2050,கன்னி (புரட்டாசி),9]
{26-09-2019}
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
“தமிழ்ப் பணி மன்றம்” முகநூற்
குழுவில் வெளியிடப் பெற்ற
கட்டுரை !
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துகள் வரவேற்கப்படுகின்றன .